وبلاگ شخصی

♫♫ سرگرمی تو شده بازی با این دل غمگین و خستم
یادت نمیاد اون همه قول و قرارایی که با تو بستم
با این همه ظلم تو ببین باز چه جوری پای این همه قول و قرارا من نشستم 
نشکن دلمو
به خدا آهم میگیره دامن تو عاقبت یه روز
نگو بی خبری
نگو نمیدونی دلم پر از یه نفرین سینه سوز
نگو بی خبری
نگو نمیدونی وقتی که نیستی گریه شده کار این دل عاشق شب و روز 
دیوونه نکن دلمو
آهم میگیره دامن تو عاقبت یه روز
نگو بی خبری
نگو نمیدونی دلم پر از یه نفرین سینه سوز

ستاره های سربی فانوسکای خاموش

منو هجوم گریه از یاد تو فرامــــوش

 

تو بال و پر گرفتی به چیدن ستاره

دادی منو به خاک این غربت دوباره

دقیقه های بی تو پرنده های خستن

آیینه های خالی دروازه های بستن

♫♫♫

کنار هر قطره ی اشکم  هزار خاطره دفنه 
انقدر خاطره داریم که گویی قده یک قرنه 
گلو میسوزه از عشقت عشقی که مثل زهره 
ولی بی عشق تو هر دم خنده با لبهای من قهره 
درسته  با منی اما به این بودن نیازارم 
  تو که حتی با چشماتم نمیگی آه دوستت دارم 
اگه گفتی دوستت دارم فقط بازیه لبهات بود 
  وگرنه رنگ خودخواهی نشسته توی چشمات بود 
هر چی عشقه توی دنیا من میخواستم مال ماشه 
اما تو هیچوقت نذاشتی بینمون غصه نباشه 
فکر میکردم با یه بوسه با تو همخونه می مونم 
  نمی دونستم نمیشه آخه بی تو نمی تونم 
گله میکنم من از تو از تو که اینهمه بی رحمی

خودت میخوای بری خاطره شی اما دلت میسوزه
تظاهر میکنی عاشقمی این بازیه هر روزه
نترس آدم دم رفتن همش دلشوره میگیره
دو روز بگذره این دلشوره ها از خاطرت میره
بهت قول میدم سخت نیست
لااقل برای تو راحت باش
دورم از تو و دنیای تو راحت باش
هیچکس نمیاد جای تو
دلشوره دارم من واسه فردای

♫♫♫♫♫♫♫♫

شخصی گفت: تا وقتی داشته ای را که اکثریت دارند، یک نفر نداشته باشد، احتمالاً تاسف می خورد و درد بزرگی را متحمل می شود.

به نظرم چنین نداشتن هایی، دردمند ی ایجاد نمی کند یا لااقل کم اثر می تواند باشد. فکر می کنم اغلب نداشته ها را می توان پذیرفت.به آن عادت کرد و از کنارش گذشت.

غصه خوردن، بر داشته ای است که

متوجه حضورش نباشی.

تاسف خوردن، بر داشته ای است که

فراموش کنی برای به دست آوردنش کلی سختی را به جان خریدی و حالا …

تألم، بر داشته ای است که

با بی تفاوتی از کنارش بگذری و مدام بخاطر داشتنش ناشکری کنی.

تنها

هنگامی که خاطره ات را می بوسم

درمی یابم دیری است که مرده ام

چرا که لبان خود را از پیشانی خاطره ی تو سردتر می یابم

از پیشانی خاطره ی تو

ای یار

ای شاخه ی جدامانده ی من

دنیای این روزای من هم‌قد تن‌پوشم شده 
انقدر دورم از تو که دنیا فراموشم شده 

دنیای این روزای من درگیر تنهایی شده 
تنها مدارا می‌کنیم، دنیا عجب جایی شده 

به زمستان فکر می کنم و

نداشتنت

فکرِ شبهای بلندش

تنم را می لرزاند

دلنوشته های زیبا و ناب

تو زردیِ روزگار

امروزتون

به سرخی سیب باشه

انشا الله … !

دوستی اتفاق است

جدایی رسم طبیعت

طبیعت زیباست

نه به زیبایی حقیقت

حقیقت تلخ است

نه به تلخی جدایی

جدایی سخت است

نه به تلخی تنهایی